Yeni Sayfa 1

KURTULUŞ TV

YURTSEVERLERİN SESİ, Vatanın bağrına dayamış düşman hançerini, yokmu kurtaracak bahtı kara maderini. Dayamışsa vatanın bağrına düşman hançerini. Bulunur elbette kurtaracak bahtı kara maderini..

tch live streaming video from kurtulus at livestream.com

İHANETİ GÖRDÜK,DÜN DEDELERİ İDİ!

ŞİMDİDE TORUNLARI!

OSMANLI DEVLETİNDE ERMENİLER!
Atalarımız ne güzel demiş:
“Besle Kargayı, Oysun Gözünü!”
1- Agop Gırcikyan Osmanlı imparatorluğunun ilk elçisi (Paris), Reşid Paşa’nın müşaviri,
Osmanlı imparatorluğunun Paris’teki Elciliğinin Maslahatgüzarı (1834-)
2- Krikor Agaton Osmanlı PTT Umumi Müdürü (1864), Hariciye Vekaletinde görevli (1848-1850)
3- Sahak Abro Hariciye Vekaleti Umumi Katibi (1850-)
4- Sebuh Laz Minas Paris Türk Elçiliği’nde Katip (1863)
5- Krikor Odyan Hariciye Muhakemat Müdürü (1870)
6- Serkis Efendi Hariciye’de Baş Sır Katibi (1870-1871)
7- Ovakim K. Reisyan İstanbul Vize kasabasının Mahkeme Reisi (1879), Sakız Adası İhzari Mahkeme Reisi (1885), Rodos Adası İhzari Mahkeme Reisi (1887)
8- Artin Dadyan Paşa Hariciye Müsteşarı (1880)
9- Diran Aleksan Bey Belçika’da Türk Sefiri (1862), PTT Müfettişi
10- Yetvart Zohrab Efendi Londar Sefiri (1838-1839)
11- Hırant Düz Bey Mesine (İtalya) Sefiri (1900-1907)
12- Hovsep Misakyan Efendi La Haye’de Elçi (1900-1907)
13- Sarkis Balyan Kardağ’da ve İtalya’da Türk Konsolosu (1900-)
14- Azaryan Manuk Efendi Hariciye Müsteşarı
15- Kapriyel Noradunkyan Gazi Ahmet Muhtar Paşa Kabinesi’nde Hariciye Nazırı (1912)
16- Agop Kazazyan Paşa Maliye Nazırı/Hazine-i Hassa Nazırı
17- Mikael Portugal Paşa Maliye Nezareti Müşaviri (1886), Ziraat Bankası Genel Müdürü/Hazine-i Hassa Nazırı (1891)
18- Sakız Ohannes Paşa Hariciye Vekaleti Umumi Katibi (1871), Hazine-i Hassa Nazırı (1897)
19- Garabet Artin Davut Paşa Viyana Sefiri (1856-1857), Lübnan Valisi (1861), PTT ve Nafia Nezaretlerinde Nazır (1868)
20- Krikor Sinapyan Nafia Nazırı
21- Krikor Ağaton PTT Umumi Müdürü (1864)
22- Jorj Serpos Efendi Türkiye Telgrafları Umum Sekreteri (1868)
23- Osgan Mardikyan PTT Nezareti Nazırı (1913)
24- Tomas Terziyan Mülkiye hocası
25- Nişan Guğasyan Mülkiye hocası
26- Tavit Çıracıyan Mülkiye hocası
27- Krikor Zohrap İstanbul Mebusu
28- Bedros Hallacıyan İstanbul Mebusu
Kaynak :
1) Türk Devleti Hizmetinde Ermeniler (1453-1953), Rahip Komidos Çarkçıyan, İstanbul.
2) British Documents on Ottoman Armenians (4 cilt), 1983,1989,1990, Türk Tarih Kurumu
3) Osmanlı İdaresinde Ermeniler,Nejat Göyünç,1983
4) Osmanlı Ermenileri, Bilal Şimşir, 1986
5) Osmanlı Arşivleri ve Ermeni Sorunu,Türkkaya Ataöv,1989

ARKA KAPAK İÇİ

ATATÜRK, İstiklal Savasının kazanılmasından sonra Adana’ya gitmişti.
Yanındaki kurmaylarıyla birlikte şehri geziyordu ve dikkatini çeken güzel binalarla ilgileniyor idi. Kendisine Adana’yı tanıtan vatandaşa bu güzel binaların sahiplerini sordu.

-Bu villa kimin?
-KİRKOR EFENDİ'NİN PAŞAM!
-Şu Köşk?
-DİMİTRİ EFENDİNİN PAŞA HAZRETLERI!
-Ya şu ilerideki konak?
-SALAMON EFENDİ'NİN!
ATATÜRK bu kez, az ötedeki toprak damlı, virane bir evin sahibini
öğrenmek için sorunca, Adanalı gazi cevap verdi:
-RECEP ÇAVUŞ'UN PAŞAM!
ATATÜRK bu duruma biraz üzülmüş, biraz da sinirlenmiş idi.
Yanındakilere emir verdi:
-ÇAĞIRIN ŞU RECEP ÇAVUŞ'U!
Recep Çavuş gelince bir asker selamından sonra, "EMREDİN PAŞAM" demişti.
Ata, bu kez Recep Çavuş’a sormaya başladı:
-Bu villa KİRKOR Efendinin, bu köşk DİMİTRİ Efendinin, şu konak SALAMON
Efendinin, o virane de senin!
Bu ERMENİLER, RUMLAR,
YAHUDİLER ŞU BİNALARI DİKERKEN SEN NEREDEYDİN?
Recep Çavuş yıllarca savaş meydanlarında koşturmanın verdiği gönül yorgunluğuyla cevap verdi:
SİZİNLE BERABERDİM PAŞAM! TRABLUSGARP'TA, ÇANAKKALE'DE, SAKARYA'DA!..
MUSTAFA KEMAL ATATÜRK, bu cevap karsısında gözyaşlarını yanaklarına
değil, yüreğinin derinliklerine akıtır! RECEP ÇAVUŞ HAKLIDIR.
Trablusgarp'ta, Çanakkale'de, Sakarya'da TÜRK'ÜN istiklalini korumak için savaşırken Adana'da toprak damlı bir kulübe yapmayı ancak becerebilmiştir.
RECEP ÇAVUS, TÜRK'ÜN YALNIZ İSTİKLALİNİ DEĞİL;
NAMUS VE ŞEREFİNİ DE KORUMUŞTUR.
MEMLEKETİN BÜTÜN ZENGİNLİKLERİNE SAHİP OLAN AZINLIKLARDA PARA VE MÜLKLERINİN ÜSTÜNE YENİLERİNİ YIĞMAKLA MEŞGUL OLMUŞLARDIR.

ŞEHİT KAYMAKAM KEMAL

BOĞAZLIYAN KAYMAKAMI MİLLİ ŞEHİT MEHMET KEMAL BEY

İşgalci Rus ordusuyla işbirliği yaparak Türk Ordusunu arkadan vuran , masum halka katliam uygulayan Taşnak çetelerine karşı dönemin askeri yöneticileri ; Osmanlı Hükümetine, Rus ve Balkan ülkelerinin Türklere yaptığı gibi Ermenileri Rusların üzerine sürme veya cephe gerisine sevk etme tercihini sunar. Osmanlı hükümeti harp döneminde alınabilecek barışçı tedbirlerden biri olan “geçici sevk ve iskan kanununu” çıkarır.Bir kısım Ermenileri ülkenin güvenli bölgelerine nakleder. Bu kanunun gereğini uygulayan Türk yöneticileri mahkemeye verilir , önce suçsuz bulunur.

Istanbul’un işgal edildiği Damat Ferit hükümetinin işbaşında bulunduğu bir ortamda, İngilizlerin baskısıyla uygulanan “kurban arama siyaseti” sonucunda , Türk yöneticiler hakkında yeniden soruşturma açılır.

İtilaf devletlerinin kontrolündeki İstanbul da Ermenileri göç ettirmeye zorlama suçu bahane edilerek vatanseverler her yerde aranır, sıkıştırılır. Yargılamalar “Ermeni intikam hareketine” dönüşür.

Daha sonra Atatürk ve silah arkadaşları hakkında da idam kararı verecek olan Nemrut Mustafa Divan-ı Harbi ; Ermeni yalancı şahitlerin delaletiyle Boğazlıyan kaymakamı Mehmet KEMAL Bey,Urfa Mutasarrıfı Mehmet Nusret Bey,Diyarbakır Valisi Mehmet REŞİT Bey hakkında idam kararı verir.

Dr.Mehmet Reşit Bey soruşturma devam ederken Bekir Ağa Bölüğünden kaçar, yakalanacağını anladığı anda 6 Şubat 1919 günü intihar eder.

İlk idam edilen Boğazlıyan kaymakamı Mehmet Kemal Bey olur oysa görevini yapmakla yöre halkını katliamdan kurtarmıştır.Hüküm 10 Nisan 1919 günü Beyazıt Meydanında yerine getirilir.

Urfa Mutasarrıfı Mehmet NUSRET bey de 5 Agustos 1920 günü idam edilir.

Mehmet Kemal Bey idam sehpasında son sözlerini söyler,etkileyici bir konuşma yapar ,yazılı vasiyetini de teslim eder.Milletine hesap verir. “çocuklarımı asil Türk milletine emanet ediyorum eminim bu kahraman millet gereğini yapacaktır” der.

Halk hıçkıra hıçkıra ağlar.Meydanı bir matem manzarası sarar. Her adımda artan cenaze alayının geçtiği sokaklarda evlerden kadınlar hıçkırarak gözyaşlarıyla mateme iştirak eder.

İnfaz normal uygulamanın aksine sabaha karşı değil, öğleden sonra yapılmıştır.

Her gün yaptığı gibi cezaevine oğlunu ziyarete giden babası Arif Bey Beyazıd Meydanından geçerken oğlunun idam edildiğini görür,çılgına döner. Cenaze kendisine teslim edilir.

Bu hadise Kemal Bey’i bir millet kahramanı mertebesine yükseltir.Merhumun cesedimilli bir kurban ve büyük bir aziz gibi , darağacından Türk gençliğinin muhabbetli kollarına düşer.

Bir kısım gazeteler Kemal Bey’in idamını geniş bir şekilde yayımlar.

O devire göre alışılagelmişin dışında cenaze töreninde çelenk taşınır , fotoğraf çekilir ,tabut’a Türk bayrağı örtülür,intikam yeminleri edilir.

İngilizlere hoş görünmek ,yaranmak maksadıyla gerçekleştirilen idam kamu vicdanını derinden yaralar ve çok önemli sonuçları da beraberinde getirir.

Boğazlıyan kaymakamı Mehmet Kemal Bey’in idamı Mütareke dönemi İstanbul unda ortaya çıkan ilk protesto gösterisi,idam sehpasındaki siyasi vasiyet niteliğindeki son sözleri de milli direnişin kıvılcımı olur.

Istanbul’un işgal altında olduğu bir ortamda düzenlenen cenaze törenine bir Türk askeri birliği eşlik eder.

”Milletin masum kurbanı’na”bir başka kaynağa göre ”Türklerin büyük Şehidi Kemal Bey “ yazılı çelenk taşınır.Tabut geçerken Kadıköy karakolunun zaptiye efradı “bayrağı yarıya indirerek” askeri tören yapar.

Askeri Tıbbiye öğrencileri ,Mülkiyeliler ,eski Teşkilat-ı Mahsusa ve Mim Mim gurubu mensupları , çok kalabalık bir halk kitlesi cenazeye katılır,İngilizler halkın gösterdiği ilgiden telaşa düşer.

Halk kendi arasında Şehit ailesi için yardım toplar.

Mehmet KEMAL Bey gibi mağdur duruma düşen bütün Şehit aileleri için Atatürk’ün TBMM,Türk milletinin kadirşinastlık ve vefa duygularının ifadesi olur.

TBMM 27 Haziran 1926 tarih 405 sayılı resmi gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren kanunla “Ermeni suikast komiteleri tarafından şehit edilen veya bu uğurda duçar-ı gard olan ricalin ailelerine verilecek emlak ve arazi hakkında kanun” çıkartılır. Talat Paşa,Cemal Paşa,Cemal Azmi Bey,Bahaeddin Şakir,Cemal Paşa’nın yaverleri Süreyya ve Nusret Bey ,Sait Halim Paşa ‘nın ailelesi olan 21 kişiye maaş bağlanır.

Aynı şekilde “Tehcir meselesinden dolayı Kürt Mustafa’nın riyaset ettiği Divan-ı harb kararıyla idam edilen rical ve efrad-ı ailesi hakkında kanun “ çıkartılır. “Urfa mutasarrıfı Nusret Bey,Boğazlıyan kaymakamı Kemal Bey ve Reşit bey’in aile fertlerinden yirmi kişiye de aylık bağlanır.

Meclis şehit ailelerine Milli Emlak dan değil, firari Ermenilerin emvali metrukesinden yardımda bulunmaya özen gösterir.

Kanun teklifinin 1.maddesi “Ermeniler tarafından siyasi maksatlarla şehit edilen Türk rüesayı siyasiyesinin zevce veya çocuklarına Ermeni emval ve emlaki metrukesinden bir mesken temlik olunur”.İkinci madde “İşbu mesken’in kıymet ve mahiyeti, şehit edilen zevatın en müreffeh zamanındaki hal ve şanı nazarı dikkate alınarak “ takdir olunacağı açıklanır.

Atatürk’ün TBMM ilgili kanunun gerekçesini ;

Memleketin kurtuluşunu, geleceğini,saadetini ilerleme ve gelişmesini hayat tarzı kabul eden ve suikaste maruz kalarak şehit edilen yöneticilerin geride bıraktığı eş ve çocukları milletin ve devletin emanetindedir.

Büyük idealler peşinde hayatlarını feda eden büyük insanların aile ve evlatlarının acılarını teselli etmek ,onları mükafatlandırmak benzerlerini gayrete getirmek ve milletin şükran hislerini göstermek,kuvvetlendirmek , onların fakir fukara durumuna düşmemesi için gereğini yapmak . (1) şeklinde açıklar.

“TBMM bu kanunları çıkartırken Ermeni komiteleri tarafından görevi gereği hedef olarak seçilen veya düzmece mahkemelerde yargılanarak idam olunan tek suçları devlete hizmet etmek için çabalamak olan yetkililerin geriye bıraktıklarının yanında olduğunu vurgular.”

Suç işleyerek firar eden Ermenilerin mallarından bir kısmını şehit ailelerine veren kararıyla Meclis şehitlerin bu cezaları hak etmediklerini , mahkeme kararlarının düzmece olduğunu ve esas suçluların Ermeni komiteleri olduğunu gösterir.

Türkiye Cumhuriyeti Şehitlerine sahip çıkarak Ermeni çeteleri ve taraftarlarına gözdağı verir. Bu şekilde sözde soykırım iddialarının düzmece olduğunu ve suçlu görülerek idam edilen veya suikaste kurban edilenlerin de bir suçları olmadığını meclis kararıyla teyid eder.

TBMM 25 Aralık1921 de eski Urfa Mutasarrıfı Nusret Bey’i çıkarttığı bir kanunla Milli Şehit ilan eder.

14 Ekim 1922 tarihinde çıkarttığı bir kanunla Mehmet KEMAL Beyi de Milli Şehit ilan etti. Eş ve çocuklarına vatani hizmet tertibinden ömür boyu Şeref aylığı bağlar.

Mehmet Kemal Bey’in idamı Anadolu da milli bir hareketin doğmasına sebebiyet verir. TBMM Kemal Bey’in idamı neticesinde doğar. Anadolu da kendi istiklali için çalışan ve uğraşan kan döken bir halkın ilk kurbanı olur ve Anadolu da hareket başlar. Kemal bey’in uğradığı haksızlık Türk milletinin canla başla yürüttüğü Milli mücadeleyi derinden etkiler.

Kemal Bey’in kızı merhum Müşerref Gürenci’nin anlattığına göre, Atatürk ,dedesini Konya da kabul eder.

Atatürk - “gel bakalım devletin babası” .

Arif Bey - “Aman Paşam devletin babası sizsiniz” .

Atatürk - “sen öyle bir evlat yetiştirdin ki oglun bu meşaleyi tutmasaydı biz ateşi yakamazdık.Işık tutan senin oğlundur” der.

Hepimizin hatırını sorar ve dedeme evlatlarını baba ver ben ilgileneyim teklifinde bulunur.

Dedem- Onlar bana vediadır Paşa Hazretleri siz iaşelerini temin edin cevabını verir.

Atatürk-Istanbul’a git 20000 liralık bir mülk beğen,yalnız Ermeni malı olsun.

Şeklinde bir konuşma geçtiğini bize de nakletmişti.

Günümüzde Emperyalizmin asılsız Ermeni soykırımı iddialarını sahiplenen çevreler, kitaplarında Milli Şehit Mehmet KEMAL Bey’i “kasap ve katil” sıfatlarıyla anmaktadır.

Söz söyleme durumundaki yetkililer ise “tehcirden sorumlu tutulanlar idam dahil çeşitli cezalara çarptırıldılar “ diyerek konu geçiştirilmektedir.

Fakat hiçbiri Atatürk’ün TBMM nin çıkarttığı kadirşinastlık ve vefa örneği kanunlara değinmemektedir.

Günümüz siyasetçilerinin de Milli Şehit Mehmet Kemal Bey ve arkadaşlarını , ilgili kanunları sahiplenecek bilgi ve cesaretleri yoktur. Türklüğü savunuyor görüntüsü arkasında kaçak güreşmektedirler.

Nitekim yakın tarihte vefat eden Boğazlıyan kaymakamı Milli Şehit Mehmet Kemal Bey’in kızı Müşerref GÜRENCİ hanımefendi, her iki kanun gurubundan hayatta kalan son şahsiyet ,“şehit emaneti,en yaşlı şehit kızı olma özelliği” konumunda iken , ilgililerin ilgisizliğini yaşadı.

Türk Dünyası Kültür ve İnsan Hakları Derneği Şeref üyesi olan Müşerref Gürenci Hanımefendiyi tanıtma yönünde projeler üretti.

Dernek ,asılsız soykırım iddialarına karşı Türk devletinin kesin tavrını gösterecek bir davranışla Milli Şehidimiz Mehmet Kemal Bey’in şahsında Müşerref hanım’a Devlet övünç madalyası verilmesi konusunda M.S.B Vecdi Gönül’ye öneride bulunuldu. Sıradan bir cevap geldi.!

Milli Güvenlik Kurulu Genel Sekreteri Tuncer Kılınç,Yiğit Alpogan , Cumhurbaşkanı Abdullah Gül ilgili kanunlar belirtilerek “ en yaşlı şehit kızını “ ziyaret etmelerinin Türk milleti adına saygı ifadesi olacağı belirtilerek , bilgilendirildi .Cevap alınamadı.!

Boğazlıyan Kaymakamı Milli Şehit Kemal Bey’in idam edildiği Beyazıd Meydanına uygun bir yere plaket konulması girişimine de İstanbul B.Ş.B izin vermedi.!

Son söz ; Ermeni soykırımı yaptığımızı kabul etmeye yakın çevreler ve siyasetçiler Atatürk’ün TBMM nin kadirşinastlık vefa örneği kanunları yok kabul edecek kararları alamazlar.

10 Nisan 1919 Boğazlıyan kaymakamı Milli Şehit Kemal Bey’in idamının 89.ncü yıldönümüdür. Merhum Mehmet Kemal Bey Emperyalizmin asılsız soykırım iddialarına karşı Türklüğün fedakarlığının,kararlılığının ifadesi sembol şahsiyettir.

Saygı ve rahmetle anıyoruz.

Ecz.Celal ÖCAL

1-BAYRAĞA SARILI TABUT , ÇELENK ve TÜRK GENÇLERİ -Bigünah olarak babamın idamı 10 Nisan Perşembe günü saat 19.00 da Beyazıt Meydanında 1335 (1919) Doğumu 1885

Cenazesi Beyazıt meydanında Tıbbiyeliler ve Türk münevverleri omzunda “Çelenk üzerindeki yazı TÜRKLERİN BÜYÜK ŞEHİDİ KEMAL BEY”

2-MEHMET KEMAL BEY- Merhum Müşerref Gürenci hanımın evinde bulunan fotograf.

3-CENAZE EVDEN ÇIRARTILIRKEN-Bigünah olarak Babamın idamı 10 Nisan Perşembe 1335 (1919) da saat 19.00 da Beyazıt Meydanında doğumu-ölümü 1885-1919

Cenazesi Türk münevverleri Tıbbiyelilerin omuzlarında .Büyük teyzemin evinden Kuşdili Mahmutbaba mezarlığına ebedi istiratgahına götürülmek üzere çıkarılırken.

4-CENAZE TAŞINIRKEN- Bigünah olarak babamın idamı 10 Nisan Perşembe günü saat 19.00 da Beyazıt Meydanında 1335 (1919) Doğumu 1885

Cenazesi Türk münevverleri Tıbbiyelilerin omuzlarında halen metfun bulunduğu Kuşdilin deki Mahmut Baba mezarlığına götürülürken.

5-OĞLUNUN CENAZESİNİ TAŞIYAN BABA - Bigünah olarak idam edilen babamın ölüm tarihi 10 Nisan Perşembe 1335 (1919) Saat: 19.00 da Beyazıt Meydanında idam edilmiştir.

Doğumu 1885 Dedem Sirkeci Gümrük müdürü Arif Bey ve halamın beyi Anadolu Ajansı mümessili İhsan Barlas ile oğlu (Babam) Şehit Kemal’in naşını Kadıköy’e motor ile geçirirken.

ATATÜRK’ÜN TBMM NİN İFTİHAR KANUNLARI ve

ŞEHİTİMİZİN SON EMANETİ

Atatürk’ün TBMM ilgili kanunun gerekçesini ;

Büyük idealler arkasında hayatlarını feda eden zevatın aile ve evlatlarının acılarını teselli etmek onları mükafatlandırmak benzerlerini gayrete getirmek yönünde milletin şükran hislerini gösterir , onların fakir fukara durumuna düşmemesi için gereğini yapar. (1) şeklinde açıklar.

Ermeni terör örgütleri tarafından şehit edilen Osmanlı yöneticilerine TBMM , 27 Haziran 1926 tarihli 405 sayılı resmi gazetede yayımlanan “Ermeni süikast komiteleri tarafından şehit edilen veya bu uğurda suver-i muhtelife ile duçar-ı gadrolan ricalin ailelerine verilecek emlak ve arazi hakkında kanun çıkartır.

Talat Paşa,Cemal Paşa,Cemal Azmi Bey,Bahaeddin Şakir,Cemal Paşa’nın yaverleri Süreyya Bey ve Nusret Bey, Sait Halim Paşa’nın ailelerini kapsayan yirmi bir kişiye aylık bağlanır.

Ermeni Sevk ve İskan kanununun uygulamasıyla ilgili olarak daha önce yargılanmış ve beraat etmiş oldukları halde,Istanbul’un işgal edildiği Damat Ferit hükümetinin iş başında bulunduğu bir ortamda yeniden yargılanan ve idama mahkum edilen Türk bürokratlarına da aynı ilgiyi gösterilir. Yalancı şahitlerin delaleti,İngilizlerin baskısı ile uygulanan kurban siyasetinin sonuçlarını kabul etmez.

Tehcir meselesinden dolayı Kürt Mustafa’nın riyaset ettiği Divan-ı Harp kararıyla idam edilen ler hakkında da kanun çıkartılır.

Urfa Mutasarrıfı Nusret Bey,Boğazlıyan Kaymakamı Kemal Bey ve Muhakemesinin hini cereyanında firar ve intihar eden Dr.Reşit Bey ‘in aile mensupları olarak yirmi kişiye ömür boyu vatani hizmet tertibinden şeref aylığı bağlanır.

Boğazlıyan Kaymakamı Mehmet KEMAL Bey ve Urfa Mutasarrıfı Mehmet NUSRET Bey de Milli Şehit ilan edilir.

TBMM, bu kanunları çıkartırken bağlanacak aylığın “şehit edilen zevatın en müreffeh zamanındaki hal ve şanını itibara alarak” maaş bağlamaya , hazineden değil ”firari Ermenilerin mallarından ” maddi yardım yapmaya da özen gösterir.

Bu şekilde TBMM, şehitlerin bu cezaları hak etmediklerini,mahkeme kararlarının düzmece olduğunu ve esas suçluların Ermeni komiteleri olduğunu gösterir. Sözde soykırım iddialarını düzmece ve suçlu görülerek idam edilen veya suikaste kurban edilenlerin de bu konuda bir suçlarının olmadığını teyit eder.

Türkiye Cumhuriyeti bu şehitlere sahip çıkarak Ermeni çetelerine ve taraftarlarına göz dağı verir.

Atatürk’ün TBMM nin kadirşinastlık ve vefa örneği olan bu kanunlar, asılsız Ermeni soykırım iddialarıyla mücadelede ve uygulanacak stratejide de esası teşkil eden, her siyasetçinin, ilgili bürokratların ve söz söyleme durumunda olanların bilmesi gereken önemdedir.

Nemrut Mustafa Divan-ı Harbi’nin verdiği üç idam kararından biri olan Boğazlıyan kaymakamı Mehmet Kemal Bey’in infazı çok büyük bir hadise olur.

Istanbul’un işgal altında bulunduğu,Damat Ferit hükümetinim iş başında bulunduğu bir ortamda 10 Nisan 1919 günü Beyazıd Meydanında gerçekleştirilen idam , Türk milletinin isyanının , kadirşinastlık ve vefa duygusunun ifadesi olarak ortaya çıkar.

*Mehmet Kemal Bey idam sehpasında milletine hesap verir “çocuklarımı asil Türk milletine emanet ediyorum eminim bu kahraman millet gereğini yapacaktır” sözleriyle vasiyetini açıklar. İnfaz normal uygulamanın aksine sabaha karşı değil, öğleden sonra yapılmıştır.

Çezaevindeki oğlunu ziyaret ederken Beyazıd Meydanından geçen babası oğlunun idam edildiğini görür çılgına döner.Cenaze kendisine teslim edilir.

*Tabuta Türk bayrağı örtülür. “Türklerin büyük Şehidi Mehmet Kemal” yazılı bir çelenk taşınır. Bir Türk Askeri birliği cenazeye eşlik eder. Cenaze töreni esnasında fotograflar çekilir. Cenaze töreni çok büyük bir katılımla gerçekleşir. Mehmet Kemal Bey’in son sözlerini halk ve TBMM milli bir vasiyet olarak kabul eder,gereğini yapar.

İdamın hemen ardından önemli bir miktarda yardım parası toplanır. TBMM Mehmet Kemal Bey ve ailesi için de kanun çıkartır.Çocukları parasız yatılı okula kabul edilir.Hisselerine düşen para ile bir ev alınır ,ömür boyu şeref aylığı bağlanır.

Mehmet Kemal Bey’in babası Arif bey Atatürk’le görüşür. Kızları kendilerini tanıttıklarında devletin en üst yetkilileri tarafından hemen kabul edilir. Celal Bayar ve Şükrü Saracoğlu ile de görüşür.

31.8.1931 de Cumhuriyet gazetesinde Aka GÜNDÜZ “Unutulmayan adamın gelin olan kızına “ başlığıyla Şehit Mehmet KEMAL Bey’in çocuklarının da önemli bir misyonları olduğunu belirten bir yazı yazar.

Kadıköy Mahmut Baba Mezarlığında bulunan Milli Şehit Kemal Bey’in kabrini Mülkiyeliler Birliği yaptırır.Bu şekilde meslektaşlarının yanında olduklarını gösterirler. (Milli Şehidimizin Anıt Mezarı- Milliyet 17.Aralık 1973)

Fakat 1973 den sonra “Millet ve memleket uğruna Şehit olan Boğazlıyan kaymakamı Mehmet Kemal Bey unutulur , unutturulur.

Onunla birlikte “milletin muavenet etmesini istediği yavruları ” da unutulur.

Aydil EROL ağabeyimizin verdiği Mehmet Kemal Bey’in kızının İzmir de yaşamakta olduğu bilgisi ve kendisiyle röportaj yapma teklifi ile tanıştığımız Müşerref GÜRENCİ hanım da 3 Şubat 2008 günü aramızdan ayrıldı.

5 Şubat 2008 günü İzmir Bornova kabristanına defnedildi.

Belirttiğimiz iki şehit gurubuna dahil kırk bir kişiden muhtemelen hayatta kalan son temsilci idi.

Vefatına kadar on beş yıl süren dostluğumuz sırasında (2)hatıralarını ve babasının arşivini bizlerle paylaşmıştı.

Müşerref GÜRENCİ hanım’ın İzmir valiliği ve Devlet protokolunda yeri olmalıydı. İlgililer bilgilendirildi.

Fakat devir değişmiş Orhan Pamuk’lar,Halil Berktay’lar,Elif Şafak’lar ortaya çıkmaya , Ermeni lobisi Mehmet Kemal Bey’i “kasap vali”(3) sıfatıyla değerlendiren kitaplar yayımlamaya başlamıştı.Aka Gündüz gibi gazeteciler de yoktu.

Boğazlıyan Kaymakamı Milli Şehidimiz Mehmet KEMAL Bey sanki Ermeni geçici Sevk ve iskan kanununun sorumlusu imiş gibi görülüyor , hakkı olan ilgi gösterilmiyordu.

İlgili kanunları bilen siyasetçi,devlet adamları da kalmamıştı.

“Türk-Ermeni ilişkileri Milli Komitesi” adıyla oluşturulan kurul da gerekli çalışmayı yapmıyor,bir öğretmen kuruluşu “ayrımcılık olur” gerekçesiyle uygulanmak istenen projelere destek vermiyordu.

Öldürüldüğümüzle,devlet olarak saldırıya uğradığımızla,iftiraya uğradığımızla ,Şehit edildiğimizle kalmıştık.

Türk Dünyası Kültür ve İnsan Hakları Derneği Milli Şehidimizin emanetine sahip çıkma ,hakkı olan sevgi,saygı ve ilginin gösterilmesini sağlama yönünde bir uğraşa girdi. Proje oluşturdu, ilgilileri bilgilendirdi.

Cumhuriyetimizin 75.nci yıldönümü Cumhuriyet Bayramı etkinliklerinde İzmir de yaşayan en yaşlı Şehit kızının İzmir Valisi,İzmir BŞB Başkanı, Ege Ordu Komutanları tarafından ziyaret edilmesi tekliflerimiz sadece Vali yardımcısı düzeyinde gerçekleşmişti.

İlgi gösterecekleri umduğumuz Milli Güvenlik Kurulu sekreteri Tuncer Kılıç gibi Yiğit Alpogan da ilgilenmedi.

Oğuz Kağan Köksal Müşerref Hanım’ı ziyaret eden ilk ve son İzmir valisi oldu.

Dernek Milli Savunma Bakanı Vecdi GÖNÜL ü en yaşlı şehid kızının İzmir de yaşamakta olduğunu yönünde bilgilendirerek ,Milli Şehit Kemal Bey’in uğrunda can verdiği davaya saygı ifadesi olarak kızına Devlet Övünç Madalyası verilmesi teklifinde bulundu.

Türk Dünyası Kültür ve İnsan Hakları Derneği , Cumhurbaşkanımız Abdullah Gül’ü de Müşerref Hanım’ın konumu ve ziyaret edilmesi konusunda bilgilendirmişti fakat cevap alamadı.

Müşerref Hanım İzmir de sevenlerin ve konuya ilgi duyanların gönlünde yerini almıştı.Toplantılara,eylemlere katılıyor düzenlediği basın toplantıları ile babasının mücadelesini sürdürdüğünü gösteriyordu.

*Müşerref Gürenci hanım İzmir Türk Birliği Derneklerinin düzenlediği Embiya Çavuş’un “Türk Dünyasının kültür varlığı ve yaşadığı Dram sergisinin açılışını yaptı.(1998 )

*“Bazıları Boğazlıyan Kaymakamı Kemal Bey’in utancını Türkiye ye yeniden yaftalamak istiyor “ diyen Tansu Çiller’in babası hakkında yaptığı gaf’a sessiz kalmadı 28 Aralık 1996 tarihinde evinde basın toplantısı düzenleyerek protesto etti.

*Cumhuriyetimizin 75.nci yıldönümünde İzmir Türk Birliği Dernekleri Başkanları Müşerref Hanım’ı evinde ziyaret etti.( 29 Ekim 1998)

*5 Haziran 1999 da İzmir Vali yardımcıları Mustafa Tamer ve daha sonra Ramazan Urgancıoğlu tarafından ziyaret edildi.

*27 Eylül 2000 de ABD temsilciler Meclisi Alt Komisyonunda sözde Ermeni Soykırım yasa tasarısı hakkında “asıl mağdur ben ve benim gibi nice binlerce Türk insanıdır” başlığıyla evinde basın toplantısı düzenledi.

*10 Nisan 2001 Boğazlıyan Kaymakamlığı “Kaymakam Kemal Bey’in 82.nci Ölüm Yıldönümü anma toplantısı” Kemal Bey Ormanı Fidan dikim törenine katıldı. (Yozgat)

*Celal Bayar Üniversitesinin düzenlediği “1.Uluslararası Türkiye’nin Ermeni Meselesi “ Sempozyumuna katıldı.(23 Mayıs 2002 )

*29 Ekim 2002 de Türk Dünyası kültür ve İnsan hakları Derneğinin düzenlediği “Yaşasın Cumhuriyet-Kartpostallarla Kurtuluş Savaşı” sergisinin açılışını gerçekleştirdi.

*3 Şubat 2003 tarihinde “Kimse Boğazlıyan Kaymakamı olmak istemez “ başlığıyla yazı yazan Milliyet Gazetesi yazarı Güngör Uras’a da protesto mektubu gönderdi.

*Ceyhan Belediyesi tarafından yaptırılan ve organize edilen KKTC Cumhurbaşkanı Sayın Rauf Denktaş’ın teşrifiyle gerçekleştirilen Milli Şehid Boğazlıyan kaymakamı Kemal Bey’in Anıtı’nın açılış törenine katıldı ve konuşma yaptı. 17 Mayıs 2003

*9 Nisan 2005 de Türk Dünyası Kültür ve İnsan Hakları Derneğinin İzmir de düzenlediği “Milli Şehit Boğazlıyan Kaymakamı Kemal Bey” konferansına Kemal Bey’in torunları da katıldı.

*Yazdığı Baba ve Piç romanıyla Türklüğe hakarete yeltenen Elif Şafak’ı 28 Eylül 2006 günü evinde düzenlediği basın toplantısıyla protesto etti. (AA)

Milli Şehidimize sahip çıkan Büyük Hukukçular Birliği,Sivil Toplum Kuruluşları anma törenleri düzenliyor, idamın gerçekleştirildiği Beyazıd Meydanına mermer bir kitabe konulması yönündeki talep de bulunuyorlardı. Bu talep ; Istanbul’un bir dünya kenti olduğu,söz konusu kitabenin “kent mobilyası kapsamında olmadığı” sözde gerekçesiyle İstanbul BŞBelediyesi izin vermiyordu. Kendi yurdumuzda tarihimiz dışlanıyordu.

Türk yurdunda Türklüğün yaşadığı tarihi bir hadise Türk insanından saklanıyordu.

*28 Mart 2007 günü İzmir Atatürk Lisesi Mezunları Derneği Lise tahsilini okullarında tamamlamış olan (İzmir İdadisi) Boğazlıyan Kaymakamı Milli Şehit Kemal Bey’i düzenledikleri bir özel konser sırasında andı.

*8 Nisan 2007 de Babasının idamının 88.nci yıldönümünde Bayazıd Meydanında Milli Sivil Toplum Kuruluşlarının düzenlediği anma törenine temsilcisi eliyle katıldı.

Sağlığı bozuluncaya kadar basın mensupları ve dostlarıyla hatıralarını, arşivini paylaşmaya özen gösterdi.

Türk Dünyası Kültür ve İnsan Hakları Derneği , Şeref üyesi olan Müşerref Gürenci hanım’ı tanıtmak yönünde yoğun çaba gösterdi ise de yetkililer ve ilgililer anlamadı.

Oysa Ermeni lobisi tarihi şahsiyetlerine büyük önem veriyor onları ABD Senatosuna kadar götürebiliyordu.

O Türk Milletine Şehit emaneti ,Türk Devletinin kadirşinastlık ve vefa örneği idi. Babasının idam sehpasındaki vasiyetinin Türk milletinin ve Türk devletinin yerine getirildiğini gördü ve yaşadı.

İzmir Valisi Cahit KIRAÇ,İzmir BŞB Başkanı Aziz KOCAOĞLU , Konak Kaymakamı Ali Muhsin NAKİBOĞLU cenaze törenine katıldı..Ulusalcı kesim ve sevenleri son yolculuğunda yalnız bırakmadı.

Muharip Gazi Şükrü KARACA cenaze töreninde Mehmet Kemal Bey’in hayat hikayesini okudu.

“T.B.M.M istisnasız vatansever meb’usların oluşturduğu toplantıda 14 Ekim 1922 tarih ve 271 sayılı kanun ile Kemal Beğ’i “MİLLİ ŞEHİT” olarak tescil etmişlerdir.İşte merhume Müşerref GÜRENCİ Hanımefendi,Türklüğün bu asil evladının bizlere,aziz Türk Milletine vasiyet ve emanet olarak bıraktığı en küçük kızı idi.

Emanetine sahip çıkan yaslı siz devlet büyüklerim ile aziz Türk Milletine ,evlatlarına ayrı ayrı baş sağlığı diler,Merhumeye Cenab-ı Allahtan rahmet ve magrifet niyaz ederim

Yaşasın Türk Milleti… sözleriyle tören sona erdi.

Müşerref GÜRENCİ Hanım babasının uğrunda canını verdiği davayı sahiplenmişti. En yaşlı Şehit kızı sıfatını,Boğazlıyan Kaymakamı Milli Şehit Mehmet KEMAL Bey’in kızı olduğunu her ortamda Şerefle temsil etti.

Savaş,kıtlık,yokluk çekmeyen neslimizin yöneticilerini sadece yaptıklarından değil, yapmadıklarından da sorumlu tutuyoruz.

Sağlığında Müşerref Gürenci Hanım’ın Doksan dört yaşında en yaşlı Şehid kızı sıfatını taşıdığını , Türk Devleti adına yapılacak bir ziyaretin son derece yerinde ve Atatürk’ün TBMM kanunlarına saygı ve bağlılığın gereği olacağını belirttiğimiz yetkililerin ilgisiz kalmalarını unutmayacağız.

Boğazlıyan Kaymakamı Milli Şehit KEMAL Bey’in ve onun kahraman kızı Müşerref Gürenci hanım’ı saygı ve rahmetle anıyoruz.

Ecz.Celal ÖCAL

1-TBMM nin Ermeni Komiteleri tarafından Şehit edilenlerin ailelerine yaptığı yardımlar. Yrd.Doç.Dr.Erdal AÇIKSES Ermeni Araştırmaları S.6 2002

2-Türk Dünyası Tarih Dergisi-Milli Şehit Kaymakam Kemal Bey’in kızıyla sohbet-Celal ÖCAL 1994 Nisan 88 S.38

3-Malta Belgeleri İngiltere Dışişleri Bakanlığı Türk Savaş Suçluları Dosyası-Vartkes Yeghiaya

Kemal Bey, Ermeni tehcirinde görevini kötüye kullanarak ölümlere sebep olduğu iddiasıyla, idamla yargılanmıştır. İşgal şartlarında cereyan eden mahkemede, çoğunluğunu Ermeni komitecilerin teşkil ettiği ve İngiliz Yüksek Komiserliği’nin ve Rum-Ermeni Şubesinin temin ettiği birçok yalancı şahit çıkarılarak, akıl ve mantığın kabul etmediği bir sürü suç uydurulmuştur.

Mahkeme sonradan bu hakimin adı ile özdeşleşecek ve "Nemrut Mustafa Divanı" veya "Kürt Mustafa Divanı" şeklinde hafızalarda kalacaktır.

Nemrut Mustafa önceden verilmiş bir emri yerine getiren bir memur tavrıyla mahkemeyi sonuçlandırarak 8 Nisan 1919’da Kemal Bey’i idama mahkum eder. Önceden hazırlanmış olan bu idam kararı tasdik edilmek üzere saraya gönderilir. Padişah VI. Mehmet Vahdettin, “Damat Ferit Paşa Millet ile Padişah arasına siyah bir perde çekti” diyerek, bu kararı imzalamaz.

Beyazıt Meydanı’ndan toplanırlar. Kemal Bey’e idam sehpasının önünde son sözünü ne olduğunda, o halka şöyle der:

“Sevgili vatandaşlarım, Ben bir Türk memuruyum. Aldığım emri yerine getirdim. Vazifemi yaptığıma vicdanım emindir. Sizlere yemin ederim ki, ben masumum. Son sözüm bugün de budur, yarın da budur. Ecnebi devletlere yaranmak için beni asıyorlar. Eğer adalet buna diyorlarsa, kahrolsun adalet”

Kemal Bey’in bu sözlerine katılan halk da aynen cevap vererek, “Kahrolsun böyle adalet” diye bağırmaya başlamışlardır. Kemal Bey, bu son sözlerine devam ederek:

“Benim sevgili kardeşlerim, asil Türk Milletine çocuklarımı emanet ediyorum. Bu kahraman millet, elbette onlara bakacaktır. Allah, vatan ve milletimize zeval vermesin. Amin. Borcum var, servetim yok üç çocuğumu, millet uğruna yetim bırakıyorum. Yaşasın Millet...”

Kemal Bey’in idam hadisesi, İngilizlerin hiç beklemediği şekilde büyük tepki ile karşılanır. Kemal Bey’in cenazesi vasiyeti üzerine, Kadıköy Kuşdili Çayırı’ndaki oğlunun mezarı yanına gömülmesi için, ailesine teslim edilir. Kadıköy’de büyük bir cenaze töreni yapılır. Tabut, Karaköy İtfaiye Karakolu önünden geçerken bir manga asker bayrağı yarıya indirerek selam durur. Alışılmışın dışında, tabut eller üzerinde defnedileceği yere kadar götürülerek, 10 Nisan 1919 Perşembe günü akşamüzeri toprağa verilir. Kemal Bey’in üzerinde çıkan vasiyeti tarihe bir belge olarak kalacaktır.

“Merhum sevgili oğlum Adnan’ın medfun bulunduğu Kadıköy Kuşdilli Çayır’ndaki kabristanda yavrumun yanına gömülmemi diliyorum. Teyzem ve kardeşim Kadıköy’ünde sakindirler. Teyzemin adresi Mühürdar Caddesinde 67 numaralı hanedir. Adı İsmet Hanım’dır. Defin masrafı teyzeme tevdi duyurulmalıdır. Kabir taşım, hamiyetli Türk ve Müslüman kardeşim tarafından dikilmeli ve üstüne şöyle yazılmalıdır: Millet ve Memleket uğruna şehit olan Boğazlıyan Kaymakamı Kemal’in ruhuna fatiha. Perişan zevcem Hatice’ye, yavrularım Müzehher ve Müşerref’e muavenet edilmesini, yavrularımın tahsil ve terbiyesine ihtimam buyurulmasını vatandaşlarımdan beklerim.

Babam, Karamürsel Aşar Memur-u Sabıkı Arif Bey de acizdir. Kardeşim Münir de kimsesizdir. Bunlara da muavenet olunursa, memnun olurum. Türk Milleti ebediyyen yaşayacak, Müslümanlık asla zeval bulmayacaktır. Allah, millet ve memlekete zeval vermesin. Fertler ölür, millet yaşar. İnşaallah Türk Milleti ebediyete kadar yaşayacaktır.” (30 Mart 1335 Boğazlıyan Kaymakam - Sabıkı Kemal)

Türk milleti onu unutmamıştır. T.B.M.M. 14 Ekim 1922’de çıkardığı özel bir kanunla “Milli Şehit” olarak kabul etmiştir.

NAZIR SAİT HALİ PAŞA

Ermeniler Tarafından 1915 Yılında Şehit Edilen Osmanlı Hariciye Nazırı Sait Halim Paşa. Kaynak : A Myth Of Terror.

Malta'da sürgün bulunduğu yıllarda vakarlı entellektüel duruşundan taviz vermez. Millî Mücadele'nin başarılı olmasını ister. Tutukluluk sürecinde arkadaşlarına yüreklendirici konuşmalar yapar ve sabır telkin eder. Hayatının her döneminde metanet onun en büyük özelliğidir. Nitekim Malta'dan bir dostuna yazdığı mektuptaki şu kısacık satırlar bunun bariz bir göstergesidir:

"Azizim... İki senedir çektiğimiz hakaretli muameleleri bir gün gelir sana anlatırım. Fakat şimdi sana söyleyebileceğim bir şey varsa, o da, böyle bir muameleye maruz kaldığımdan dolayı duyduğum iftihardır. Çünkü ben bu hakaretlere, her Müslüman için mukaddes olan maksada elimden gelebildiği kadar hizmet ettiğimden dolayı maruz kaldım..."

İki yılı aşan Malta'daki sürgünden 29 Nisan 1921'de bırakılır. İstanbul'a dönme isteği hükümet tarafından kabul edilmez. Bunun üzerine Roma'ya geçer. Roma'da ikamet ettiği sırada 6 Aralık 1921 günü bir Ermeni tarafından şehid edilir. Nâşı İstanbul'a getirilerek Sultan Mahmud Türbesi haziresinde yatan babasının yanına defnedilir.*

CEMAL PAŞA

Ermeniler tarafından şehit edilen Türk devlet adamlarından Cemal Paşa.
Kaynak : A Myth Of Terror.

Ardından bahriye nazırlığından da alındı. I. Dünya Savaşı'nın sonunda Osmanlı Devleti yenik düşünce 2 Kasım 1918'de İstanbul'dan ayrılarak Enver ve Talat paşalarla birlikte Almanya'ya gitti.
Almanya'dan SSCB'ye geçen Cemal Paşa Moskova'da bulunduğu süre içinde Anadolu' daki bağımsızlık hareketini destekleyerek Mustafa Kemal ile ilişki kurdu. Daha sonra İngilizler'e karşı bağımsızlık mücadelesi veren Afganistan'a geçerek ordunun yetiştirilmesi ve düzenlenmesi için çalışmalar yaptı. Eylül 1921'de SSCB yöneticileri ve Enver Paşa ile görüşmeler yapmak üzere Moskova'ya döndü. Enver Paşa'yı Özbekistan'da giriştiği hareketlerden ve Mustafa Kemal'e karşı takındığı tavırdan caydırmaya uğraştı. Afganistan'a dönerken uğradığı Tiflis' te iki Ermeni komitacı tarafından 21 Temmuz 1922'de öldürüldü. Mezarı Kurtuluş Savaşı'ndan sonra Tiflis'ten Erzurum şehitliğine getirildi.

TALAT PAŞA

ŞEHİT MEHMET TALAT PAŞA (1874 - 1921)

Talat Paşa 15 Mart 1921 Salı günü Berlin Hardenbergstr.’deki 27 numaralı evinden çıktığı sırasında kendisini bir süredir takip eden katil Tehleryan arkadan kafasına bir kurşun sıktı ve Talat Paşa o anda ruhunu teslim etti. Ardından silahını atan katil kaçmaya başlamış, fakat o sırada olayı görenler tarafından yakalanıp kafası yarılmış ve polise teslim edilmiştir.
Talat Paşa cinayetiyle ilgili olarak 21 Mart 2005 tarihinde Başkent Üniversitesi Stratejik Araştırmalar Merkezi tarafından düzenlenen konferansa konuşmacı olarak katılan Türk Tarih Kurumu Ermeni Araştırmaları Başkanı Prof. Dr. Hikmet Özdemir, Talat Paşa cinayetiyle ilgili çok önemli bulguları izleyicilerle paylaşmıştır.
Talat Paşa’nın katili cinayetin ardından Berlin’de 2-3 Haziran günlerinde sadece iki gün süren duruşmalardan sonra mahkeme tarafından beraat ettirilmiş serbest bırakılmıştır. Esasen bu mahkemede bir hukuk katliamı yapıldığını söyleyebiliriz. Bu hukuk katliamı maalesef bugün Amerika’da, Avrupa’da ve hatta Türkiye’nin bazı “aydın” çevrelerinde sürmektedir.
Talat Paşa’dan sonra işlenen cinayetlerde katil hep kaçmasına rağmen, Talat Paşa cinayetinde kaçamamıştır. Halk tarafından yakalanmış ve polise teslim edilmiştir. Talat Paşa’nın cesedi iki saat kadar cadde ortasında kalmıştır. İlk anda kimliği bile saptanamamıştır. Koruması filan yoktur. (HÖ 10)
O zamanki Alman Ceza Kanunu’na göre katilin kasten adam öldürme (yani tasarlanmış bir cinayet) suçundan yargılanması ve idam edilmesi gerekiyordu. Eğer ölüm istenmeden veya maktülün ağır tahriki sonucu oluşmuşsa, hafifletici bir neden olarak kabul edilir ve sanık en fazla altı ay hapis cezasına çarptırılırdı. Öldürme eylemi kasten, ancak planlanmadan yapılmışsa, cezası beş yıl ağır hapisti. Ayrıca sanık olay sırasında bilinç kaybına uğramış veya hastalık hali içinde ve ne yaptığının bilincinde değilse beraat ederdi. Mahkeme işte bu son maddeye, sanığın sözümona “saralı” olduğuna ve buna bağlı bilinç kaybına uğradığına binaen kendisini beraat ettirmiştir.
26 Mayıs 1921 tarihinde, yani mahkemeden bir hafta önce savcılık Prusya Adalet Bakanlığı’na şöyle bir yazı gönderilmiştir:
“Bu yılın 15 Mart günü Türk Sadrazamı Talat Paşa’yı Berlin’de öldüren Ermeni’ye karşı açılan ve önümüzdeki günlerde başlayacak olan davanın politik bir boyut kazanacağı kamuoyunda politik meselelerin yoğun olarak tartışılacağı ve suikasta yol açan motifin öne çıkarılacağı, bununsa Almanya’yla Türkiye arasındaki ilişkileri zedeleyeceğinden korkulmaktadır. Sanık avukatlarının, yani katilin avukatlarının öncelikle bu suikastı Türk boyunduruğuna karşı acı çeken Hristiyan bir halkın, yani Ermenilerin hürriyet uğruna kahramanca atılımı olarak yansıtacakları beklenebilir.” (HÖ 11)
Alman makamları mahkeme sırasında 1. Dünya Savaşı sırasında Ermeniler’e dönük uygulamaların tartışma konusu olmasından, Almanya’nın konuyla ilgili tutumunun konuşulmasından, Talat Paşa’nın genel politik rolünden, Almanlar’la ilişkilerinden ve Almanlar’la ilgili düşüncelerinden bahsedilmesinden çekinmiş olmalıdırlar. Talat Paşa Alman-Türk dostluğunun katı bir temsilcisi olarak görülmekteydi ve İslam dünyasının da gözü bu davadaydı. Ayrıca Alman Dışişleri Bakanlığı davaya yayın yasağı getirilmesini istemiştir. Dava esasen Alman Dışişleri’nin talebi üzerine beraatle sonuçlandırılmıştır. (HÖ 11-12)

Katil Tehleryan yakalandıktan sonra ilk sorgusu gazetelerin akşam baskısında yayınlanmıştı. Aynı şekilde sorguyu yapan polis görevlisi de mahkemede tanık olarak dinlenmişti. Katil sorgusunda şöyle demiştir:

“Almanya’ya sadece Talat Paşa’yı öldürmek için geldim, ailem Ermeni tehcirinde öldü, ben tesadüf eseri ölümden döndüm, daha o zaman Talat Paşa’yı öldürmeye ant içtim... Ermeni asıllı bazı vatandaşlar Talat Paşa’yı öldürmem için para verdi. Epeydir Berlin’deydim, çeşitli pansiyonlarda kaldım, birkaç hafta evvel Talat Paşa’nın Hardenberg Sokağı dört numaralı evin ikinci katında oturduğunu öğrendim.” (HÖ 13)
Katil Almanca bilmemekteydi, bana rağmen Talat Paşa’nın oturduğu evi bulmuş ve karşısındaki eve kiracı olarak yerleşmişti. İfadesinde şunları da söylemiştir:
“Onu rahatça izlemek ve alışkanlıklarını ezberlemek için tam karşısındaki binada oda tutum. Talat Paşa her sabah saat 9’a doğru hayvanat bahçesi civarında oturan bir akrabasını ziyaret etmekte, sabah gazetelerini okumak için evden çıkardı, o gün evden saat 11’i geçerken çıktı. Şimdi, Talat Paşa’nın öldüğünü duyan vatandaşlarım rahat bir nefes alacak ve bu başarımdan ötürü benimle iftihar edeceklerdir, bunu düşününce seviniyorum. Cinayeti sadece bu duyguyu tatmak için işledim, bu cinayeti soğukkanlı bir şekilde önceden hesaplayarak, hazırlanarak işlediğimi itiraf ediyorum, sorumluluğu vicdan rahatlığıyla taşıyorum.”

Sorgu yargıcı mahkemede tanık olarak sanığın bu sözlerini onaylamıştır. Mahkeme başkanının “sanık bu kararı (yani öldürme kararını) ne zaman almıştı” sorusu üzerine “ülkesinde; kendisine orada bir tabanca temin etmiş” demiştir. Bunlar cinayetin bilinçli bir şekilde yapıldığının kanıtıdır. (HÖ 14)

Buraya kadar cinayetin planlı bir şekilde işlendiği konusunu işledik. Şimdi başka ilginç bulgulara geçeceğiz. Bunlardan birincisi Talat Paşa’nın ölümünden birkaç ay sonra Berlin’deki İngiliz Büyükelçiliği’yle ilgisi bulunan Hintli bir zenginin, şoförü tarafından öldürülmesidir. Hintli zenginin karısı (veya metresi) mahkemede “kocamı İngilizler öldürttü, çünkü Talat Paşa’yı katleden komiteye İngiltere Sefareti’nden verilen mükafaata ve daha bu gibi mühim sırlara vakıftı” demiştir. Eski İzmir Valisi Tahsin Uzer bu ifadeyi “mahkemenin bu zabıtlarını bütün Alman gazeteleri büyük harflerle yazdılar” diyerek 1922 yılında yazmıştır. [Tahsin Uzer tehcir sırasında Erzurum valisi idi ve Ermeni mebuslardan Ermeniler’e iyi davrandığı için teşekkür almıştı. (HÖ 15) Ancak Alman gazeteleri bu konuyla ilgili olarak henüz araştırılmamıştır.]
Talat Paşa cinayetinin mahkemesinde bir mahkeme başkanı, bir jüri ve bir de

gözlemci yargıç vardır. Gözlemci yargıç 21 Haziran 1921 günü bir gazete yayımlanan okuyucu mektubunda “davaya dair bir memnuniyetsizlik hissinin oluştuğu”nu yazmıştır. Mahkemenin kararı Almanya’da bazı çevreler tarafından alkışlanırken, bazı çevreler tarafından yüzkarası olarak nitelenmiştir.
Cinayetle ilgili ilginç bir olay da 1935’te gerçekleşmiştir. Bu yıl Amerikan polisi Alman polisine katil Tehleryan’ı azmettirenlerin izini bulduklarını bildiriyor ve beraber yakalamayı öneriyordu. Ancak Berlin polisi mahkemenin olayı nitelendirme şeklinden ikna olduğu için gerekli adli başvuruda bulunma ihtiyacını hissetmiyordu. Bunun nedeni de açıktır. Sözümona “saralı” olduğu için cinayet davasında beraat ettirilen kişinin azmettiricisinin olmaması gerekir. (HÖ 16) Yani esasen bu olay Alman mahkemeleri için bir yüzkarasıdır ve bizce bugün Alman aydınları ve hukukçuları tarafından irdelenmesi gerekir.
Yukarıda Osmanlı 3. Ordusu Kurmay Başkanı Felix Guse’den alıntılar yapmıştık. Yine 1. Dünya Savaşı sırasında Osmanlı ordusunda Enver Paşa’dan sonra gelen Bronsart Paşa’nın Talat Paşa’yı uyardığını belirtmiştik. Bu kişiler ilgili mahkemede sözkonusu edilen tarihin birinci dereceden tanıkları oldukları halde mahkeme salonunda dinlenmemişlerdir. Bronsart Paşa Talat Paşa’yla ilgili açık bir mektup yayınlamış, neden bu tehcir kararının alındığını açıklamış, kararın uygulanması sırasında yanlış yapan yöneticilerin de nasıl cezalandırıldıklarını açıkça belirtmiştir. Yazısının başlığı “Talat Paşa lehine bir ifade”dir.
Mahkeme salonunda dinlenen, Osmanlı İmparatorluğu’nda savaş sırasında görev yapmış olan tek paşa Liman von Sanders’tir. Liman von Sanders de Talat Paşa’nın Ermeniler’in yok edilmesine yönelik bir emri olmadığını belirtmiş, pozisyonu itibariyle böyle bir şeyi bilebilecek durumda olduğunu ve böyle bir şeye şahitlik etmediğini söylemiştir. Ayrıca tehcir kararının zorunlu olduğuna vurgu yapmıştır. Hikmet Özdemir’in önemle altını çizdiği nokta, bir cinayet mahkemesinde katilin değil, öldürülenin yargılanmış olduğudur. Yapılan adeta bir hukuk katliamıdır. (HÖ 17)
Katil Tehleryan’la ilgili önemli bir diğer bilgi de kendisinin 1915’te İstanbul’da işlediği bir cinayettir. Tehcir kanunu çıkmadan önce 24 Nisan 1915 tarihinde Bakanlar Kurulu 235 kişiyi zorunlu göçe tabi tutmuştu. Bir Ermeni doktor, o 235 kişinin isimlerini İstanbul’daki polis müdürüne ihbar ettiği iddia edilen bir Ermeni’nin ismini Tehleryan’a vermiş ve bu kişi o Ermeni’yi öldürmüştü. Öldürülen Ermeni’nin adı Mıgırdiçyan’dır. Bu bilgiyi veren, Ermeni tezlerinin Almanya’daki belki de en büyük savunucusu (ve üreticisi) Tessa Hofmann, Tehleryan’ın ayrıca Taşnak Partisi’nin gizli özel komando bölümünün bir üyesi olduğu yazıyor. (TH 103)
Bütün bu bulgulardan ortaya çıkan şudur ki, Tehleryan gayet planlı bir şekilde ve bir istihbarat kuruluşu hesabına bu cinayeti işledi. Talat Paşa davası da kendisinin şahsında dönemin liderliğinin yargılanması davasına dönüştü.

HAÇİN KALE KİLİSE

Burası kale kilise: kale burcuna çıkartılan Türk kadınlar. süngü zoru ile oynatıp sonrada aşağıya atılmıştır..

MELEK HANIMIN AĞIDI
Ağıdı bir kâğıda yazarak bohçasının içine yerleştirdi. Savaş
sonrası bohça içinden çıkan ağıt okundu. Dinleyenler ağladı. Ağıt’ta "annelerinin kucağından zorla alınan bebek ve çocukların, Hükümet binasının yanında kurulan meydan kazanında kaynar sularda pişirildikleri, pismiş cesetlerin anneleri önüne konularak yedirilmek istendiği" açıklanıyordu.

Amir memur demiyerek hep bir ipe bağladılar.
Bakıroğlu Dede Ağayı, demir ile dağladılar.
Sekiz gâvur bir gelince, Osmanımı şaşırttılar.
Baban çete başı diye Hacı Ahmet"i pişirdiler
Muşambaya oturtmuşlar etrafında geziyorlar
Sen çete topladın diye çalgı ile yüzüyorlar
Feke"ye sevkedeceğiz diye Taşköprü"yü aşırdılar
Yoldan geri kaçtın diye kurşun ile pişirdiler
Kadanı alayım kaynım, son görgün de bu muydu
Çifte kurşun sıkılınca döşek yerin su muydu
Meydan kazanı kurdular, bebekleri kaynattılar
Gün görmedik hanımları süngü ile oynattılar
Kapı kapı geziyorlar, ifadeyi yazıyorlar
Düşman başına vermesin, oğlak gibi yüzüyorlar
Kele Dudu, Kele Dudu, Kanlı gömlek yu diyorlar
Bebekleri kaynatmışlar, kuzu eti ye diyorlar
Kaytancı Hüseyin Efendi"nin sarığını sardılar taşa
Baş katibi öldürdüler değnek ile döve döve
Genco Çavuşu yüzüyorlar, özne gibi öve öve
Orfili idin Genco Çavuş gâvurları eyle zavur
Bebeğimi öldürüyor Çamsaroğlu Koca Gâvur
Şefikamı öldürmüşler mektebin önünde yatar
Babam oğlu Koç Bilalim bunu duysa neler yapar
Zabıt Katibi Mehmet"i topuz ile dövüyorlar
Enfiyeci Hüzeyni tellerle ile boğuyorlar
Aman bu ne acı işler babasını öldürmüşler
Atfiyeme selam söyle gökyüzünde uçan kuşlar
Haçin oldu kanlı kuyu, uyu Osmanım uyu
Hücum etti alınmadı, yıkılası Sultan Suyu
Kara Osmanım Ak Mesudum, bunları ben elimle verdim
Bu ne hikmet bey Allahım, gâvura el aman dedim
Hançer bıçak asıcılar, gayri bizi kesiciler
Ayan olsun Yaşar Beyim, orumluyu basıcılar
Bohçalarda altın saat, ben bunları neyleyeyim
El aman olsun Aram Çavuş, iki destan daha söyliyeyim.

Berlin Kongresi'ne katılan ülkelerin temsilcileri bir oturumda.
Kaynak : Osmanlı Ermenileri.

Hınçak Gönüllü çetelerinden biri olan Hamazasp.
Kaynak : Ermeni Ayaklanmaları ve İhtilal Hareketleri.

Kafkasya'da Osmanlılara karşı harb eden ve girdikleri mahallelerde zulüm yapan Hınçak Gönüllü çetelerinden bir grup. (İzk gazetesi 2 Mart 1915)
Kaynak : Ermeni Ayaklanmaları ve İhtilal Hareketleri

Ermeni Hınçak Gönüllü Alayının ikinci bölüğü "Yeridasaret Hayastan" (Genç Ermenistan) gazetesinden. 20 Temmuz 1915
Kaynak : Ermeni Ayaklanmaları ve İhtilal Hareketleri

Ermeni Hınçak alayı sekizinci bölük birinci takım kumandaları askerleri ve kızılhaç heyeti.
Kaynak : Ermeni Ayaklanmaları ve İhtilal Hareketleri.

Van ayaklanması sırasında Taşnak çetesine ait bir grup Ermeni.
Kaynak :Massacre Exerted By The Armenian On The Turks During World War I Pictures

Ankara ve Yozgat çevresinde faaliyet gösteren Ermeni çetelerinden bir grup.
Kaynak: Massacre Exerted By The Armenian On The Turks During World War I Pictures.

Trabzon'da Ermenilerden toplanan silahlardan bir kısmı.
Kaynak : Ermeni Ayaklanmaları ve İhtilal Hareketleri.

Urfa'da Ermenilerden ele geçirilen silahlar.
Kaynak : Ermeni Ayaklanmaları ve İhtilal

rabzon'da Ermeniler'den ele geçirilen silahlar.
Kaynak : Ermeni Ayaklanmaları ve İhtilal

Adana merkezinde Ermeniler'den alınan silahlar.
Kaynak : Ermeni Ayaklanmaları ve İhtilal Hareketleri.

Adapazarı'nda Ermeniler'den toplanan silah ve bombaların bir kısmı.
Kaynak : Ermeni Ayaklanmaları ve İhtilal Hareketleri

Hacin'de yapılan aramalarda ele geçirilen gaz tenekelerindeki barut, silah ve bombalar ile Hacin Ermeni mektebinden çıkarılan Ermenistan arması, dinamit, barut kapsül ve fitilleri. Kaynak : Ermeni Ayaklanmaları ve İhtilal Hareketleri.

Kayseri'de ortaya çıkan kaçak silah ve bombalar, bomba imalatında kullanılan alet ve makinalar ve Taşnaksütyun Arması.
Kaynak : Ermeni Ayaklanmaları ve İhtilal Hareketleri.

Diyarbakır'da ele geçirilen silah ve bombalar, tutuklanan Ermeni komitacılardan bazıları.
Kaynak : Ermeni Ayaklanmaları ve İhtilal Hareketleri.

Maraş sancağında Ermeniler'den toplanan kaçak silahlar.
Kaynak : Ermeni Ayaklanmaları ve İhtilal Hareketleri.

Ordudan hava değişikliği için terhis edilen ve 23 Temmuz 1915 de Diyarbakır'ın Lice kazasına bağlı Kum ve Çom köyleri civarında elleri ayakları bağlanarak Ermeni komitecileri tarafından şehid edilen askerler.
Kaynak : Ermeni Ayaklanmaları ve İhtilal Hareketleri.

Diyarbakır'ın Şark nahiyesine bağlı Hızır İlyas köyü Mersani deresi (23 Temmuz 1915). Hono ismindeki ermeninin başında bulunduğu çete tarafından hançer ve kurşunla şehit edilen erkek, kadın ve çocuklar.
Kaynak : Ermeni Ayaklanmaları ve İhtilal Hareketleri

29 Ağustos 1914 tarihinde Ermeni çeteleri tarafından Siverek-Urfa Yüksekyol ve Karacadağ civarında türbe ziyareti sırasında esir edilip canlı hedef yapılarak şehit edilen müslüman Türkler.
Kaynak : Ermeni Ayaklanmaları ve İhtilal Hareketleri.

Silvan civarında, Beşnik ermeni köyüne Van ve Tolorya'dan gelip, Doryan Dano ve kardeşlerinin başında bulunduğu Ermeni çeteleri tarafından 11 Haziran 1915 tarihinde Şeytankaya mevkiinde şehit edilen milis subayı Hamid Efendi komutasında bulunan erzak kafilesi, jandarması ve subayları.
Kaynak : Ermeni Ayaklanmaları ve İhtilal Hareketleri.

Osmanlı meclisinde eski Erzurum mebusu olan Karakin Pastırmacıyan'ın (Arman Garo) "Tero" ve "Haço" çeteleriyle Kafkaslardaki Rus ordusuna katılmak için ayrılmadan önce katıldığı dini törende.
Kaynak : Ermeni Ayaklanmaları ve İhtilal Hareket

Van'ın Rus ordusu tarafından işgali için isyan eden Ermeniler, Osmanlı askerlerine karşı siperlerde savaşırken.
Kaynak : Ermeni Ayaklanmaları ve İhtilal Hareketleri.

Van'ın Rus ordusu tarafından işgalini kolaylaştırmak için isyan eden Ermeniler'in Osmanlı askerlerine karşı siperlerdeki fotoğrafı.
Kaynak : Ermeni Ayaklanmaları ve İhtilal Hareketleri.

10 Şubat 1918'de, Ermeniler tarafından vücutlarının bazı bölümleri baltalarla kesilerek su kuyularına atılmış Türklerin ölü bedenleri.
Kaynak :Massacre Exerted By The Armenian On The Turks During World War I Pictures.

Balta ile Katliam: İzmit'in Kollar köyünden Ermeniler tarafından balta ile katledilen müslümanlardan bir kısmının olaydan sonra çekilen fotoğrafı; 1- Boşnak Malik 2- Abdulmecid oğlu Ali 3- Ali oğlu Seyid (14 yaşında) 4- Ömer oğlu Abdulgani 5- Abdulgani oğlu Mecid 6- Abdullah oğlu Hüseyin 7- Bekir oğlu Yusuf 8- Osman oğlu İsmail
Kaynak : Ermeni Ayaklanmaları ve İhtilal Hareketleri.

Hacin'de (Saimbeyli), Ermenilerden ele geçirilen silahlardan bir kısmı.
Kaynak :Massacre Exerted By The Armenian On The Turks During World War I Pictures

Erzincan Odabaşı bölgesinde, birbirlerine bağlanmış halde öldürülmüş kadın ve çocukların cansız bedenleri.
Kaynak :Massacre Exerted By The Armenian On The Turks During World War I Pictures.

6 Şubat 1918'de, Erzincan'ın Vagarir köyünde, Ermeniler tarafından şehit edilen ve bir evin arkasında bulunan şehit edilmiş Türkler.
Kaynak :Massacre Exerted By The Armenian On The Turks During World War I Pictures.

1915'teki Van ayaklanmasında görev alan Ermeni çetelerinden bir grup.
Kaynak :Massacre Exerted By The Armenian On The Turks During World War I Pictures.

Ermeniler tarafından başları kesilmiş iki Türk.
Kaynak:Massacre Exerted By The Armenian On The Turks During World War I Pictures.

Erzincan'da Ermeniler tarafından katledilen Türk çocukları.
Kaynak :Massacre Exerted By The Armenian On The Turks During World War I Pictures.

Erzincan'da, Ermeniler tarafından yıkılmış ve kullanılamaz hale getirilmiş Türklere ait evler.
Kaynak :Massacre Exerted By The Armenian On The Turks During World War I Pictures.

Hasankale'de, Ermeniler tarafından şehit edilen kadın ve çocuklar.
Kaynak:Massacre Exerted By The Armenian On The Turks During World War I Pictures.

Erzincan'da Ermeniler tarafından katledildikten sora, karlar üzerinde terk edilmiş Türk kurbanlar.
Kaynak:Massacre Exerted By The Armenian On The Turks During World War I Pictures.

Hasankale'de Ermeniler tarafından baltalarla katledilmiş Türkler.
Kaynak:Massacre Exerted By The Armenian On The Turks During World War I Pictures.

Katledilmiş Türk erkekleri.
Kaynak:Massacre Exerted By The Armenian On The Turks During World War I Pictures.

Ermeniler tarafından katledilmiş Türk kadın ve çocukları.
Kaynak:Massacre Exerted By The Armenian On The Turks During World War I Pictures.

25 Nisan 1918'de, Subatan'da Ermeniler tarafından öldürülen Türk çocuklar, kadınlar ve karınları deşilerek bebekleri çıkarılan anneler.
Kaynak:Massacre Exerted By The Armenian On The Turks During World War I Pictures.

Subatan Köyü'nde, Ermeniler tarafından öldürülen kadın ve çocuklar.
Kaynak:Massacre Exerted By The Armenian On The Turks During World War I Pictures.

Erzincan Odabaşı'da, Ermeniler tarafından katledilen Müştak Efendi'nin ailesi.
Kaynak:Massacre Exerted By The Armenian On The Turks During World War I Pictures.

Bayburt'da, acımasızca katledilen Türk kadınları ve çocuklar.
Kaynak:Massacre Exerted By The Armenian On The Turks During World War I Pictures.

Ermeniler tarafından propaganda mahiyetinde basılan bu kartpostallar, Anadolu'daki müslüman Türkler'i katleden çete reisleridir.
Kaynak:Ermeni Mezalimi ve Gerçekler

Ermeniler tarafından tablodaki kafataslarının Türkleri'n öldürdüğü Ermenilere ait olduğu iddia edilmiştir. Oysa tablonun (Vereshchagin, 1871-1872) yapıldığı yıllarda Türklerle Ermeniler arasında hiçbir problem yoktu.

Kaynak :Ermeni Mezalimi veGerçekle 1915'te Tarsus'tan Suriye'ye Gitmekte Olan Bir Ermeni Kafilesi.
Kaynak : A Myth Of Terror.

Ermenistan armasını, Ermeni kral ve kahramanlarını gösteren büyük resim. 1- Ermenistan Arması 2- Hükümdar II. Dikran 3- Kahraman Vartan Mamikyan 4- Kahraman Gamsaragan 5- Vahan 6- Hükümdar Dertad 7- Hükümdar Aram 8- I. Haik Ortada Ermenistan sembolü
Kaynak : Ermeni Ayaklanmaları ve İhtilal Hareketleri.

İhtilal Hareketleri. Hınçak Varna şubesi tarafından Hınçak örgütünün ünlü üyelerini ve devrimcilerini anmak üzere çizilmiş olan tablo. Kaynak :

Ermeni'lerin Gurur Tablosu 1-Kral I. Harig 2-Kral I. Aram 3-Kral I. Baruyir 4-Vagarşak Arzeroni 5-Kral I. Ardaşes 6-Kral büyük Dikran 7-Kral Apakar 8-Kral Varamşaboh 9-Klikya prensi Rupi 10-Kumandan büyük Vahan 11-Kumandan büyük Vartan 12-Kral Leon Lussian 13-Kral Leon Rupinyan 14-Kral II. Simbad Şahnişah 15-Kral II. Aşod 16-Kral I. Aşod Pakrodani 17-Kral I. Dikran Yervantiyan 18-Aziz Sehak Bartu (Ermeni harflerini bulan aziz) 19-Aziz Mesrope 20-Anavatan sembolü 21-Ermeni Arması 22-Eçmiyazın 23-Ermeni Krallığının başkenti Ani şehri.
Kaynak : Ermeni Ayaklanmaları ve İhtilal Hareketleri

Sason kahramanı olarak adlandırılan çete reisi Antranik - Bayrağın üstünde "kendini milletine kurban eden adam şanslıdır" yazmaktadır.
Kaynak : Ermeni Ayaklanmaları ve İhtilal Hareketleri.

Rus devletinin savaşta cesaret gösteren ermenilere verdiği, üstünde "Tanrı Ermenileri korusun" yazılı madalya.
Kaynak

: Ermeni Ayaklanmaları ve İhtilal Hareketleri.

Franz Werfel in yazdığı "Musa Dağında Kırk Gün" İsimli Kitabın Kapağı. Kitapta gerçek olayların yanında saptırılmış olaylarda yer almaktadır.
Kaynak : A Myth Of Terror.

15 Temmuz 1983 Tarihinde Orly Havaalanında Meydana Gelen Cinayetin Başsorumlusu ve ASALA'nın elebaşlarından Varujian Garabedian.
Kaynak : A Myth Of Terror.

Atatürk Üniversitesi Arkeoloji Bölümü'nün yaptığı kazı sonucu çıkarılan Türkler'e ait kalıntılar.
Kaynak: Türk Ermeni İlişkileri 21. Yüzyıla Girerken Tarihe Dostça Bakış.

TARİH HANGİ DÖNMEİNDE BÖYLE BİR VAHŞETE ŞAHİT OLMUŞTUR

SOY KIRIM DİYEN!!

ERMENİ KONFERANSI DÜZENLEYEN!!!

VE ÖZÜR DİLEYELİM DİYEN!! SOYSUZ VE KANSIZLARA!!! İTHAF OLUNUR!!!

BU GÖRDÜĞÜNÜZ YIĞIN…

MASUM TÜRK HALKININ KAFA TASLARIDIR!!!!

İŞTE SOYKIRIM

YALANLARININ

GERÇEK KANITI!!!

BATI-LININ ADALETİNİN VE DEMOKRASİ-SİNİNDE!!!!

TEK TARAFLI İNSAN HAKLARI SAVUNUCULARI GEÇİNEN DÜZENBAZLARI V İÇİMİZDEKİ BATI UŞAKLARINI DA!!! ŞİDDETLE KINIYOR VE LANETLİYORUM!!!

MEHMET DALMAZ

HOCALI KATLİAMI

Unutma

Unutturma

1991 yılında Azerbaycan Parlamentosu’nun halktan gelen baskılar karşısında Dağlık Karabağ’ın özerk bölge statüsünü ilga etmesine karşılık Dağlık Karabağ Parlamentosu bir referandum düzenleyerek cevap vermiştir. Çoğunluğu Ermenilerin oluşturduğu bölgede referandum sonucunda Dağlık Karabağ Parlamentosu bağımsızlığını ilan etmiştir. 1992’de Sovyet birlikleri de bölgeden çekilmiştir.
Hocalı’da gerçekleştirilen katliama giden süreçte, Ermenileri Rusların desteklediği yönünde ciddi bulgular bulunmaktadır.

Ermeni gönüllülerden oluşan silahlı gruplar Karabağ’a yerleştirilmiştir. Ardından Gorbaçov, 25 Temmuz 1990’da yayımladığı bir kanun ile SSR (Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti) kanunları dahilinde olmayan silahlı grupların kurulmasını yasaklamış ve kanunsuz olarak saklanan silahlara el konulmasını sağlamıştır. Bu kanunla birlikte Azerbaycan’ın bütün bölgelerinde av silahları da dahil olmak üzere silahlar toplanmış, Dağlık Karabağ’da ise bu görev Rus askerleri tarafından yerine getirilmiştir. 1990 yılının Ağustos ve Eylül aylarında Ermeniler saldırılarını doğrudan Azerilere yöneltmeye başlamışlar, otobüs baskınları, yol kesme gibi terör eylemlerine kalkışmışlardır. 1990 yılı başlarında yaklaşık 186 bin Azeri, Ermenistan’dan Azerbaycan’a gitmeye zorlanmıştır. Ekim 1991’de ilk Azeri köyü Ermenilerce ele geçirilmiştir. Hocalı Katliamı, Rus askerlerinin desteğiyle 25–26 Şubat 1992’de Hocalı’ya ulaşan Ermeni kuvvetlerince gerçekleştirilmiştir. Rusya olaylarla ilgisinin olmadığını iddia etse de, Rus ordusuna ait 366. alayın 1991’in sonbaharından beri Ermenilerin safında savaştığı, alaydan kaçan dört askerce doğrulanmıştır. 10 bin nüfuslu Hocalı’da olaylar sırasında yaklaşık 3.000 Azeri bulunmaktaydı. Saldırıda ölenler hakkında verilen resmi rakam 613 kişi olmakla birlikte, katledilen toplam Azeri sayısının 1.300 kişi olduğu söylenmektedir.

Saldırılar sırasında Hocalı’da yaşayan Ahıska Türkleri de evlerinde yakılarak öldürülmüştür. Kadın, çocuk ve yaşlılar da dahil olmak üzere siviller katledilmiştir. Katliamın ilk gecesinde sekiz aile bütün fertleriyle öldürülmüş, 700’den fazla çocuk anne ya da babasını kaybetmiştir. Yaralılar ise 1.000’in üzerindedir. Katliama tanık olan bir gazeteci, yaşananları şu şekilde aktarmaktadır:

“Dağlık Karabağ’ın Hocalı kentinin düşüşünü bir gün boyunca yaşadım. Görüntülerle belgeledim ve video çekimleriyle bir günde 1.300 Azerbaycan Türk’ünün Ermeni çetecilerce öldürülüşünü bütün dünyaya duyurdum. Hocalı katliamı anlatılamaz bir vahşetti. Azerbaycan yönetimi ve Cumhurbaşkanı Ayaz Mütellibov, olayı dört gün boyunca kamuoyundan gizlemeye çalıştılar. Bütün Azerbaycan şok olmuştu. Ermeni bıçaklarından, kurşunlarından kurtulmayı başaranlar; kadınlar, çocuklar, ihtiyarlar karlı dağlarda tipi altında Agdam’a gelmeyi başardıklarında çoğunun ayakları donmuştu. Bazılarının ayakları ise kangrenden dolayı kesilmişti. Ermeniler vahşetin her türlüsünü sanki ibret olsun, örnek olsun diye yapmışlardı. İhtiyar dedelerin, yaşlı anaların yüzleri jiletlerle doğranmış, genç kadınların göğüsleri peynir gibi kesilmiş, bebeklerin kafa derileri yüzülmüştü. Hocalı ile Agdam arasındaki 12 kilometrelik orman boyunca cesetler dizilmişti.”

Gelişmelere seyirci kalan BM ve Batılı devletler, Ermenilerin yaptıkları katliamlara ve işgal hareketlerine ciddi bir tepki göstermemişlerdir. Ermenilerin Mayıs 1992’de Nahçıvan’a saldırmalarından sonra Türkiye 1921 Kars Anlaşması çerçevesinde bölgeyi korumak için askerî müdahalede bulunabileceğini açıklamıştır. Uluslararası toplum, ancak Ermenilerin nüfusu 60 binden fazla olan Kelbecer’e saldırmasıyla harekete geçti. BMGK, 822 sayılı kararı ile Ermeni kuvvetlerinin işgal altındaki topraklardan çekilmesini istedi, ancak bu sonuç vermedi. Kararın ardından AGİT bünyesinde arabuluculuk çalışmaları başlatıldı.

1994 yılında iki taraf arasında ateşkes ilan edilmiştir. Savaş sonrası çözüme kavuşturulamayan bir diğer sorun da, ülke içerisinde yerinden edilen ya da sığınmacı durumuna düşen bir milyon civarı Azeri’dir. Bunların büyük bir çoğunluğu Azerbaycan sınırları dahilinde yaşamaktadırlar. Azerbaycan nüfusunun %10’undan fazlası ülke içinde yerinden edilmiş sığınmacılardan oluşmaktadır ki bu, kişi başına dünyada yerinden edilmiş en büyük nüfus hareketlerinden biri anlamına gelmektedir. Bu insanlar hâlâ Ermenilerce işgal edilen topraklarda bulunan evlerine geri dönmeyi beklemektedirler. Azerbaycan Cumhuriyeti’nde yaşadığı yeri terk etmek zorunda kalan veya başka ülkelerden Azerbaycan’a gelen Azerbaycan vatandaşları, Azerbaycan hükümeti tarafından “göçkün” olarak adlandırılmaktadır. Sorunlarına hâlâ kalıcı çözümler bulunamayan göçkünler; mesken, iş, yiyecek, sağlık, eğitim ve can güvenliği gibi birçok sorunla karşı karşıyadırlar. Bu kişiler Bakü ve çevresinde, zor koşullar altında çadırlarda, barakalarda, okul ve yurtlarda, pansiyonlarda, dükkânlarda, yük vagonlarında, hatta yol kenarlarında yaşam mücadelesi vermektedirler.

EMAİL: kurtulustv@kurtulustv.itgo.com / kadiogluserhat@hotmail.com

İŞTE ERMENİ YAANALARI